Η κατασκευή βόθρου γιά τή διάθεση των οικιακών λυμάτων επιτρέπεται μόνον, όταν στην περιοχή τού κτιρίου δεν υπάρχει κεντρικό δίκτυο αποχέτευσης για τη σύνδεση μ' αυτό τής αποχέτευσης τού σπιτιού και αφορά έναν μεγάλο αριθμό αγροτικών ή εξοχικών κατοικιών για τις οποίες θα εξακολουθεί να παραμένει σαν μόνη λύση. Σε περιπτώσεις όπου δεν υπάρχει κεντρικό σύστημα αποχέτευσης οι αποφράξεις των αποχετεύσεων καθίστανται αναγκαίες.
Ένα ολοκληρωμένο σύστημα διάθεσης των οικιακών λυμάτων περιλαμβάνει τον σηπτικό ή στεγανό βόθρο και τον απορροφητικό. Αντί τού απορροφητικού βόθρου μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις και η απορροφητική περιοχή. Ένα τέτοιο σύστημα φαίνεται στο σχήμα.
Ο σηπτικός βόθρος πρέπει να είναι οπωσδήποτε στεγανός και να απέχει απ' τα γειτονικά όρια τουλάχιστον 1 μέτρο, ώστε να μπορεί νά διαπιστωθεί κάποια διαρροή του.
Η κατασκευή τού απορροφητικού βόθρου δεν επιτρέπεται πάντοτε. Πρέπει το μέγεθος τού οικοπέδου να εξασφαλίζει ικανοποιητικές αποστάσεις ανάμεσα στον απορροφητικό βόθρο και τα θεμέλια ή τοίχους γειτονικών σπιτιών, πηγάδια πόσιμου νερού, αγωγούς παροχής νερού κλπ. Στον πίνακα 1 δίνονται οι απαραίτητες ελάχιστες τέτοιες αποστάσεις. Στο σύστημα των βόθρων δεν επιτρέπεται να αποχετεύονται τα νερά τής βροχής πού μαζεύονται από τις υδρορροές τού κτιρίου.
Από άρθρα του περιοδικού σωστό σπίτι εκδ.Νικολαϊδη